Mr. President, Hon. Ministers, Chair of the 46th CCM, Heads of Delegations, Secretary General of The Colombo Plan, Heads and Representatives of International Organizations, Foreign Secretary Admiral Colombage, Excellencies, Ladies and Gentlemen, Friends.

It is a pleasure to be here amongst all of you, albeit virtually, and I thank you for taking the time to be with us notwithstanding the immense challenges of these times. This is a clear demonstration of your commitment to advance the cause of The Colombo Plan. Given that the global climate calls for even more focus on economic and social development, our meeting today and tomorrow is timely. Home to about 40% of the global population with a combined GDP of approximately US$ 37 trillion, I believe this is where our collective strength lies and from where we can and should derive our inspiration and drive.

The Colombo Plan was conceived at the Commonwealth Conference on Foreign Affairs held in Colombo, Sri Lanka, in 1950, launched by seven founding members (Australia, Britain, Canada, Ceylon (Sri Lanka), India, New Zealand and Pakistan) on 1st July 1951, chaired by the Late Hon. D.S. Senanayake, Prime Minister and Minister of External Affairs of Ceylon (Sri Lanka), now includes 27 members.

Our discussions today and tomorrow will be key in shaping The Colombo Plan’s development cooperation trajectory in the post-COVID era. Sri Lanka is confident that this Consultative Committee Meeting will serve as a more effective platform for knowledge sharing, innovation and collaboration to implement novel and useful programs for our collective benefit.

In the next two years, Sri Lanka offers to take leadership within The Colombo Plan on the topical issue of building sustainable green cities and increasing green spaces, in keeping with the President H.E. Gotabaya Rajapaksa’s vision of ‘Green and Smart’ cities within our government’s sustainable environmental policy, Vistas of Prosperity & Splendor.  

COVID–19 has introduced a host of unforeseen challenges. Our thoughts and prayers go out to the millions of people in our fellow member nations and across the world who are suffering from the pandemic in numerous ways. Our fellow member states need to be commended for their tireless efforts to combat the pandemic and its far-reaching impact. Global interconnectedness has ensured that developments in one corner of the world – no matter how small or seemingly insignificant – will have a multiplying effect reaching on the rest of the world. If there is anything that the pandemic has taught us, it is that we are in this together, and that to overcome the pandemic we will have to come together as a global community. International cooperation, therefore, is more important today than ever before, and in this context, The Colombo Plan has an important role to play. Our organization’s work and experience in the areas of socio-economic development, including health, education, infrastructure and human resources, will be a source of strength as we grapple with the challenges of the post-pandemic world. Together we must build upon existing cooperation and explore new avenues to work towards socio-economic development in a new and challenging global environment.

The success of the cause of our organization depends on the commitment, contribution and meaningful action of all member states. But contextual challenges and individual realities in the countries can inhibit their contribution at full capacity. This has posed a challenge to the organization in sourcing funds and other resources for its initiatives and programs. Sri Lanka is concerned that this constraint in turn has hampered the organization from serving its membership at the ideal potential. We would like to request advanced member states to continue extending their valuable support to The Colombo Plan so that it may sustain and further develop meaningful programs for the developing member states, ensuring shared prosperity for all.

A fully functioning secretariat is also of utmost importance as we navigate these challenging times. Mutual cooperation between the secretariat and the member states is key. The pandemic has affected us all, barring none. Sri Lanka is pleased to have been able to implement a strong vaccination drive with the help of our international friends and partners. We are happy that many of you chose to stay back to see your duties through.

Allow me to take this opportunity to touch on a topic – Sustainable Green Cities: Increasing Green Spaces – that will be discussed at length when we present our country theme paper later in the morning.

Increasing Green Spaces indeed contributes to increasing Greenery in Cities, creating Green Cities and strengthening their sustainability as such for posterity.  I trust our country theme paper will share peculiarities specific to our past such as landscaping alterations inspired by Lankan Creativity in South-east Asian Cities of the 14th Century AC, our aspirations and our way forward.

According to the United Nations, for the first time in global history, the global urban population surpassed the rural population in 2007 – marking what we call the Urban Millennium. Urbanization, or the migration of people to cities and metropolitan areas, is a phenomenon of the past 200 years. For the better part of human history, people lived in sparsely populated rural areas. It is projected that by 2050 the global population will increase to 9.8 billion and two-thirds of that population – close to 7 billion people – will live in urban areas.

This issue and its connection to global development efforts, engendered the stand-alone goal in the United Nations 2030 Agenda for Sustainable Development, SDG 11: Make inclusive, safe, resilient and sustainable cities.

Urban areas contribute to about 70 per cent of the global GDP making these areas driving forces of the economy. They also account for about 70 percent of global carbon emissions, thereby worsening air pollution, and 60 percent of resource use, as increasing urban populations overstrain infrastructure and exert pressure on public services and limited resources. Rapid and unplanned urbanization also results in the deterioration of the environment and shrinks green spaces.

The adverse effects on the environment, health and wellbeing of populations demand immediate action and call for innovative approaches to promote access to nature, to reduce pollution and mitigate extreme weather patterns and promote sustainable lifestyles. The pandemic has increased the gravity of the situation in densely populated urban areas, and has driven home the importance of access to nature and open spaces.

While grappling with rapid urbanization is a global requirement, the severity of its effects have a greater impact on developing countries and poorer nations who are constantly playing technological catchup. Building sustainable cities calls for investment. Therefore, these countries need support and resources to improve capacity building, to access green technology, energy and infrastructure, to design and develop sustainable and reliable public services such as housing, electricity, water, waste recycling and public transportation, to name a few.

Prof Ranil Senanayake a leading global environmentalist of Sri Lanka proposes a paradigm shift in the green environment climate discussion. His insights are that urban sector is the real spoiler of the air we breathe. Oxygen is burnt every single time an engine ignites in a car, bus, train, plane, factory or generator. The only reintroduction of Oxygen is done by our rural green areas. Thus our focus should also be on Oxygen.

When the time the UN is ringing warning alarms on climate, it is important that we recognize countries that have shown positive ecological contribution and commitment. A recognition in form of a positive return to offset financial debt or difficulty. Thanks to their contribution and commitment, we the world are still breathing.

In this respect it is important to keep in mind the trends of dynamics of the Generation Changes amongst the youth where through fast tracked technological innovations – methodologies are being renewed and replaced within shortened time lines.

We remain committed to assisting the organization to grow while it endeavors to cope with the challenges of our time and pursues social and economic prosperity for our region.

I wish you all two fruitful days of discussion and deliberation.

Thank you!

………………………………

කොළඹ ක්‍රමය 47 වැනි උපදේශක කාරක සභා රැස්වීම සමාරම්භක දේශනය ශ්‍රී ලංකාවේ විදේශ අමාත්‍ය ගරු දිනේෂ් ගුණවර්ධන මැතිතුමා

සභාපතිතුමනි, ගරු අමාත්‍යවරුනි, 46 වැනි උපදේශක කාරක සභා රැස්වීමේ සභාපතිතුමනි, නියෝජිත කණ්ඩායම්වල ප්‍රධානීවරුනි, කොළඹ ක්‍රමය මහලේකම්තුමනි, ජාත්‍යන්තර සංවිධාන ප්‍රධානීන් සහ නියෝජිතවරුනි, විදේශ ලේකම් අද්මිරාල් කොළඹගේ මහතාණෙනි, සම්භාවනීය අමුත්තනි, නෝනාවරුනි, මහත්වරුනි, මිත්‍රවරුනි,

අතථ්‍ය ලෙස වුවත්, ඔබ සැම සමඟ මෙහි සිටීම සතුටට කරුණක් වන අතර, මෙම කාලසීමාවේ දී පවතින අතිවිශාල අභියෝග පිළිබඳව නොතකා අප සමඟ එක් වීමට කාලය වෙන් කිරීම පිළිබඳව මම ඔබට ස්තූතිවන්ත වෙමි. මෙය කොළඹ ක්‍රමයේ අරමුණ ඉදිරියට ගෙන යාම සඳහා ඔබ දක්වන කැපවීම පිළිබඳ පැහැදිලි සාක්ෂියකි. ආර්ථික හා සමාජ සංවර්ධනය කෙරෙහි වැඩි අවධානයක් යොමු කිරීම ගෝලීය දේශගුණයට විසින් අපේක්ෂා කරන බැවින්, අද සහ හෙට දිනවල අපගේ හමුවීම කාලෝචිත වේ. අපේ සාමූහික ශක්තිය පවතින්නේ ගෝලීය ජනගහනයෙන් 40% ක් පමණ වාසය කරන ‍සහ දළ දේශීය නිෂ්පාදිතය දළ වශයෙන් ඇමරිකානු ඩොලර් ට්‍රිලියන 37 ක් ලෙස පවතින මෙහි වන බවත්, අපට අපගේ ප්‍රබෝධය හා ජවය ලබා ගත හැක්කේ සහ ලබා ගත යුත්තේ ද මෙතැනින්ම බවත් මම විශ්වාස කරමි.

1950 වසරේ ශ්‍රී ලංකාවේ කොළඹ දී පැවති පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලයීය විදේශ කටයුතු පිළිබඳ සමුළුවේ දී කොළඹ ක්‍රමය පිළිබඳ බීජය උපත ලද අතර, දිවංගත ලංකාවේ (ශ්‍රී ලංකා) අග්‍රාමාත්‍ය සහ විදේශ කටයුතු අමාත්‍ය ගරු ඩී.ඇස්. සේනානායක මැතිතුමා මුලසුන දරමින්, ආරම්භක සාමාජික රටවල් හතක් (ඕස්ට්‍රේලියාව, බ්‍රිතාන්‍යය, කැනඩාව, ලංකාව (ශ්‍රී ලංකාව), ඉන්දියාව, නවසීලන්තය සහ පාකිස්ථානය) සමඟ 1951 ජූලි 1 දින ආරම්භ කරන ලද මෙම සංවිධානයට අයත් සාමාජික සංඛ්‍යාව දැන් 27 ක් වේ.

අද සහ හෙට පැවැත්වෙන අපගේ සාකච්ඡා, පශ්චාත් කොවිඩ් යුගය තුළ කොළඹ ක්‍රමයේ සංවර්ධන සහයෝගිතා මාවත හැඩ ගැස්වීම සම්බන්ධයෙන් වැදගත් වේ. අපගේ සාමූහික ප්‍රතිලාභය උදෙසා නව්‍ය හා ප්‍රයෝජනවත් වැඩසටහන් ක්‍රියාත්මක කිරීම පිණිස දැනුම හුවමාරු කර ගැනීම, නවෝත්පාදන සහ සහයෝගීතාව සඳහා මෙම උපදේශක කාරක සභා රැස්වීම වඩාත් ඵලදායි වේදිකාවක් වනු ඇතැයි ශ්‍රී ලංකාව විශ්වාස කරයි.

ඉදිරි වසර දෙක තුළ දී, අපේ රජයේ තිරසාර පාරිසරික ප්‍රතිපත්තිය වන සෞභාග්‍යයේ දැක්ම තුළ ‘හරිත හා සුහුරු’ නගර පිළිබඳ අතිගරු ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මැතිතුමාගේ දැක්ම අනුව, තිරසාර හරිත නගර තැනීම සහ හරිත අවකාශයන් වැඩි කිරීම යන කාලෝචිත මාතෘකා සඳහා කොළඹ ක්‍රමය තුළ නායකත්වය ලබාදීම සඳහා ශ්‍රී ලංකාව ඉදිරිපත් වෙයි.

කොවිඩ්-19 වසංගතය මඟින් අනපේක්ෂිත අභියෝග රාශියක් හඳුන්වා දී තිබේ. මෙම වසංගතයෙන් විවිධ ආකාරයෙන් පීඩා විඳින අපේ සෙසු සාමාජික රටවල සහ ලොව පුරා වෙසෙන මිලියන සංඛ්‍යාත ජනතාව වෙත අපගේ සිතුවිලි සහ ප්‍රාර්ථනා ගලා යයි. වසංගතයට සහ එහි දුරදිග යන බලපෑමට එරෙහිව සටන් කිරීම සඳහා දරන ඔවුන්ගේ නොපසුබට උත්සාහය පිළිබඳව අපගේ සෙසු සාමාජික රටවලට ප්‍රශංසා කළ යුතුය. කෙතරම් කුඩා හෝ නොවැදගත් ලෙස පෙනී ගියද, ලෝකයේ එක් කෙළවරක සිදුවන වර්ධනයන් සෙසු ලෝකය කෙරෙහි බහුගුණ බලපෑමක් ඇති කරන බව ගෝලීය අන්තර් සම්බන්ධතාවය මඟින් සහතික කොට ඇත. මෙම වසංගතය විසින් අපට උගන්වන ලද යමක් වේ නම්, ඒ අප එක ලෙස මේ තත්ත්වය තුළ සිටින බව සහ මෙම වසංගතය ජය ගැනීම සඳහා ගෝලීය ප්‍රජාවක් වශයෙන් එක්වීමට සිදු වන බවයි. එබැවින් ජාත්‍යන්තර සහයෝගිතාවය වෙන කවරදාටත් වඩා අද වැදගත් වන අතර, මෙම සන්දර්භය තුළ කොළඹ ක්‍රමය වෙත වැදගත් කාර්යභාරයක් පැවරී ඇත. සෞඛ්‍යය, අධ්‍යාපනය, යටිතල පහසුකම් සහ මානව සම්පත් ද ඇතුළත්ව, සමාජ-ආර්ථික සංවර්ධනය හා සම්බන්ධ අපගේ සංවිධානයේ කටයුතු සහ පළපුරුද්ද, පශ්චාත් වසංගත ලෝකයේ අභියෝග සමඟ පොරබැදීම සඳහා ශක්තියක් වනු ඇත. පවත්නා සහයෝගීතාව මත අපි එක්ව ගොඩනැඟිය යුතු වන අතර, නව හා අභියෝගාත්මක ගෝලීය පරිසරයක් තුළ සමාජ ආර්ථික සංවර්‍ධනය සඳහා කටයුතු කිරීම පිණිස නව මංපෙත් ගවේෂණය කළ යුතු වේ.

අපගේ සංවිධානයේ අරමුණ පිළිබඳ සාර්ථකත්වය, සියළුම සාමාජික රටවල කැපවීම, දායකත්වය සහ අර්ථවත් ක්‍රියාවන් මත රඳා පවතී. නමුත් රටවල පවතින සන්දර්භමය අභියෝග සහ පුද්ගල යථාර්ථයන් හේතුවෙන්, එම රටවල දායකත්වය පූර්ණ ධාරිතාවයෙන් ලබා දීමෙන් වැළකී යා හැකිය. සංවිධානයේ මුලපිරීම් සහ වැඩ සටහන් සඳහා අවශ්‍ය අරමුදල් හා අනෙකුත් සම්පත් ලබා ගැනීමේ දී මෙය අභියෝගයක් වී තිබේ. මෙම බාධාව නිසා සංවිධානයට පූර්ණ හැකියාවකින් යුතුව එහි සාමාජිකත්‍වයට සේවය ලබා දීම සඳහා බාධා එල්ල වී ඇති බවට ශ්‍රී ලංකාව කනස්සල්ලට පත්ව සිටී. එය සියලු දෙනාටම හවුලේ සමෘද්ධිය සහතික කරමින් සංවර්ධනය වෙමින් පවතින සාමාජික රටවල් සඳහා අර්ථවත් වැඩ සටහන් අඛණ්ඩව පවත්වා ගෙන යාමට සහ වැඩිදියුණු කිරීමට ඉඩ සලසනු ඇති බැවින්, කොළඹ ක්‍රමය සඳහා අඛණ්ඩව සිය වටිනා සහයෝගය ලබා දෙන ලෙස දියුණු සාමාජික රටවලින් ඉල්ලීමට අපි කැමැත්තෙමු.

මෙම අභියෝගාත්මක අවධිය හරහා අප ගමන් කරන විට අංගසම්පූර්ණ ලෙස ක්‍රියාත්මක වන ලේකම් කාර්යාලයක් ද ඉතාමත් වැදගත් වේ. මෙම ලේකම් කාර්යාලය සහ සාමාජික රටවල් අතර අන්‍යෝන්‍ය සහයෝගීතාව ප්‍රධාන වේ. වසංගතය අප කිසිවෙකුත් අත් නොහැර සියල්ලන් කෙරෙහිම බලපා ඇත. අපගේ ජාත්‍යන්තර මිතුරන් හා හවුල්කරුවන්ගේ සහයෝගය ඇතිව ශක්තිමත් එන්නත් කිරීමේ වැඩසටහනක් ක්‍රියාත්මක කිරීමට හැකිවීම පිළිබඳව ශ්‍රී ලංකාව සතුටු වේ. ඔබ අතුරින් බොහෝ දෙනෙක් ඔබේ යුතුකම් ඉටු කිරීම සඳහා රැඳී සිටීමට තීරණය කිරීම පිළිබඳව අපි සතුටු වෙමු.

තිරසාර හරිත නගර: හරිත අවකාශයන් වැඩි කිරීම පිළිබඳ මාතෘකාව ස්පර්ශ කිරීමට මෙය අවස්ථාවක් කර ගැනීමට මට අවසර දෙන්න. අප පෙරවරුවේ අපගේ රටේ තේමා පත්‍රය ඉදිරිපත් කරන විට ඒ ගැන දීර්ඝ ලෙස සාකච්ඡා කෙරෙනු ඇත.

හරිත අවකාශයන් වැඩි කිරීම, ඇත්තෙන්ම නගරවල වෘක්ෂලතා ගහනය වැඩි කිරීමට, හරිත නගර ඇති කිරීමට සහ අනාගත පරපුර සඳහා ඒවායේ තිරසාරභාවය ශක්තිමත් කිරීමට දායක වේ. 14 වැනි සියවසේ අග්නිදිග ආසියානු නගරවල පැවති ලාංකීය නිර්‍මාණශීලීත්වයෙන් ආභාෂය ලත් භූමි අලංකරණ වෙනස්කම්, අපේ අභිලාෂයන් සහ අපේ ඉදිරි ගමන වැනි සුවිශේෂතා පිළිබඳව අපේ රටේ තේමා පත්‍රය මඟින් බෙදා හදා ගනු ඇතැයි මම විශ්වාස කරමි.

එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානයට අනුව, ගෝලීය ඉතිහාසයේ ප්‍රථම වතාවට ගෝලීය නාගරික ජනගහනය 2007 දී ග්‍රාමීය ජනගහනය අභිබවා යමින්, අප නාගරික සහශ්‍රය ලෙස හඳුන්වන කරුණ සනිටුහන් කළේය. නාගරීකරණය එනම්, නගර සහ නාගරික ප්‍රදේශ වෙත මිනිසුන් සංක්‍රමණය වීම, පසුගිය වසර 200 ට අයත් සංසිද්ධියකි. මානව ඉතිහාසයේ වැඩි කොටසක් තුළ දී මිනිසුන් ජීවත් වූයේ අඩු ජනගහනයක් සහිත ග්‍රාමීය ප්‍රදේශවල ය. 2050 වසර වන විට ගෝලීය ජනගහනය බිලියන 9.8 දක්වා ඉහළ යනු ඇතැයි පුරෝකථනය කොට ඇත. එම ජනගහනයෙන් තුනෙන් දෙකක් – බිලියන 7 කට ආසන්න ජනතාවක් නාගරික ප්‍රදේශවල වාසය කරනු ඇත.

මෙම ගැටලුව සහ ගෝලීය සංවර්ධන ප්‍රයත්නයන් සමඟ එහි පවත්නා සම්බන්ධතාවය, තිරසාර සංවර්ධනය සඳහා වූ එක්සත් ජාතීන්ගේ 2030 න්‍යාය පත්‍රය තුළ පවතින ඒකීය ඉලක්කය එනම්, තිරසාර සංවර්ධන ඉලක්ක අංක 11: සියල්ල ඇතුළත්, ආරක්‍ෂිත, ඔරොත්තු දෙන සහ තිරසාර නගර ඇතිකිරීම සඳහා මඟ පෑදීය.

නාගරික ප්‍රදේශ ගෝලීය දළ දේශීය නිෂ්පාදිතයෙන් සියයට 70 කට පමණ දායක වන අතර, එම ප්‍රදේශ ආර්ථිකයේ ගාමක බලවේග බවට පත් වී ඇත. එමෙන්ම, ඔවුන් ගෝලීය කාබන් විමෝචනයෙන් සියයට 70 ක් පමණ දායක වෙමින් එමඟින් වායු දූෂණය නරක අතට හැරීමත්, වැඩිවන නාගරික ජනගහනය මඟින් යටිතල පහසුකම් මත අධික බරක් පැටවීමත් සිදුවන අතර, පොදු සේවාවන් හා සීමිත සම්පත් මත වැඩි පීඩනයක් යොදවමින් සම්පත්වලින්  සියයට 60 ක් ද භාවිත කරයි. ශීඝ්‍ර සහ සැලසුම් රහිත නාගරීකරණය පරිසරය පිරිහීමට හා හරිත අවකාශ හැකිලී යාමට ද හේතු වේ.

පරිසරය, ජනගහනයේ සෞඛ්‍ය සහ යහපැවැත්ම වෙත කෙරෙන අහිතකර බලපෑම් පිළිබඳව වහාම පියවර ගත යුතු වන අතර, සොබාදහම වෙත ප්‍රවේශ වීම ප්‍රවර්‍ධනය කිරීම, පරිසර දූෂණය අවම කිරීම සහ අයහපත් කාලගුණික තත්ත්වයන් අවම කිරීම සහ තිරසාර ජීවන රටාවන් ප්‍රවර්‍ධනය කිරීම සඳහා නව ප්‍රවේශයන් අවශ්‍ය වේ. වසංගතය හේතුවෙන් ජනාකීර්ණ නාගරික ප්‍රදේශවල තත්වයේ බරපතලකම ඉහළ ගොස් ඇති අතර, සොබාදහමට සහ විවෘත අවකාශයට ප්‍රවේශ වීමේ වැදගත්කම අවධාරණය කොට ඇත.

වේගවත් නාගරීකරණය සමඟ පොරබදීම ගෝලීය අවශ්‍යතාවයක් වන අතර, තාක්‍ෂණික අඩුපාඩු සම්පූර්ණ කිරීමේ නියැලී සිටින සංවර්ධනය වෙමින් පවතින රටවලට සහ දුප්පත් ජාතීන් කෙරෙහි එහි බලපෑම පිළිබඳ බරපතලකම වැඩි වශයෙන් දැනෙයි. තිරසාර නගර ගොඩනැගීම සඳහා ආයෝජන අවශ්‍යය. එම නිසා, ධාරිතාව ඉහළ නැංවීම, හරිත තාක්‍ෂණය, බලශක්තිය හා යටිතල පහසුකම් ලබා ගැනීම සහ තිරසාර හා විශ්වාසදායක නිවාස, විදුලිය, ජලය, අපද්‍රව්‍ය ප්‍රතිචක්‍රීකරණය හා පොදු ප්‍රවාහනය යනාදී පොදු සේවාවන් සැලසුම් කිරීම හා සංවර්ධනය කිරීම සඳහා මෙම රටවලට ආධාර සහ සම්පත් අවශ්‍ය වේ.

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රමුඛ පෙළේ ගෝලීය පරිසරවේදියෙකු වන මහාචාර්ය රනිල් සේනානායක මහතා හරිත පරිසර දේශගුණය පිළිබඳ සාකච්ඡාවේ දී සුසමාදර්ශයේ වෙනසක් කිරීමට යෝජනා කරයි. ඔහුගේ අවබෝධය නම්, අප ආශ්වාස කරන වාතය සැබවින්ම අපිරිසිදු කරන්නේ නාගරික අංශය විසින් වන බවයි. මෝටර් රථයක, බස් රථයක, දුම්රියක, ගුවන් යානයක, කර්මාන්ත ශාලාවක හෝ විදුලි ජනක යන්ත්‍රයක එන්ජිමක් දහනය වන සෑම අවස්ථාවක දී ම ඔක්සිජන් දැවී යයි. මෙම ඔක්සිජන් නැවත හඳුන්වා දීම සිදු කරනුයේ අපේ ග්‍රාමීය හරිත ප්‍රදේශ විසින් පමණි. මේ අනුව අපගේ අවධානය ද ඔක්සිජන් කෙරෙහි යොමු විය යුතුය.

එක්සත් ජාතීන් විසින් දේශගුණය පිළිබඳව අනතුරු හැඟවීම් කරන විට, ධනාත්මක පාරිසරික දායකත්වයක් සහ කැපවීමක් පෙන්නුම් කළ රටවල් අප විසින් හඳුනා ගනු ලැබීම වැදගත් ය. එම රටවල මූල්‍ය ණය හෝ දුෂ්කරතා පියවා ගැනීම සඳහා ධනාත්මක ප්‍රතිලාභයක් ලෙස පිළිගැනීමක් ලබා දිය යුතුය. ඔවුන්ගේ දායකත්‍වයට හා කැපවීමට ස්තූති වන්නට, ලෝකය වන අපි තවමත් හුස්ම ගනිමින් සිටිමු.

මේ සම්බන්ධයෙන්, කෙටි කාල සීමාවන් තුළ අළුත් කර ප්‍රතිස්ථාපනය කෙරෙන වේගවත් තාක්‍ෂණික නවෝත්පාදනයන් – ක්‍රමවේදයන් තුළ, තරුණ තරුණියන් අතර සිදුවන පරම්පරාමය වෙනස්වීම්වල ප්‍රවණතා පිළිබඳව සිහියේ තබා ගැනීම වැදගත් වේ.

අපේ කාලයේ අභියෝගයන්ට සාර්ථකව මුහුණ දීමට උත්සාහ දරමින් අපේ කලාපයේ සමාජ හා ආර්ථික සමෘද්ධිය වෙනුවෙන් කටයුතු කරන මෙම සංවිධානයේ වර්ධනය සඳහා සහය වීමට අපි කැපවී සිටිමු.

ඔබ සැමගේ දින දෙකක සාකච්ජා හා විචාරණය ඵලදායී වන ලෙස ප්‍රාර්ථනය කරමි.

ස්තුතියි!

………………………………………………

கொழும்புத் திட்டத்தின் 47வது ஆலோசனைக் குழு கூட்டம் இலங்கையின் வெளிநாட்டு அமைச்சர் கௌரவ.

தினேஷ் குணவர்தன அவர்களின் தொடக்க உரை

தலைவர் அவர்களே, கௌரவ அமைச்சர்களே, 46வது சி.சி.எம். தலைவர் அவர்களே, தூதுக்குழுழுக்களின் தலைவர்களே, கொழும்புத் திட்டத்தின் பொதுச் செயலாளர் அவர்களே, சர்வதேச நிறுவனங்களின் தலைவர்களே மற்றும் பிரதிநிதிகளே, வெளியுறவுச் செயலாளர்  அட்மிரல் கொலம்பகே அவர்களே, மேன்மை தங்கியவர்களே, கனவானகளே மற்றும் கனவாட்டிகளே, நண்பர்களே.

மெய்நிகர் ரீதியாகவேனும் உண்மையில் உங்கள் அனைவருடனும் இங்கு இணைந்திருப்பது மகிழ்ச்சியளிக்கின்றது, இந்தக் காலத்தின் மகத்தான சவால்களைப் பொருட்படுத்தாமல் எங்களுடன் இருக்க நேரம் ஒதுக்கியமைக்கு நன்றி. கொழும்புத் திட்டத்தின் நோக்கத்தை முன்னெடுப்பதற்கான உங்களது உறுதிப்பாட்டின் தெளிவான சமிஞ்சை இதுவாகும். பொருளாதார மற்றும் சமூக மேம்பாட்டில் உலகளாவிய காலநிலை இன்னும் அதிக கவனம் செலுத்த வேண்டும் என்பதால், இன்றும் நாளையும் நாங்கள் சந்திப்பில ஈடுபடுவதானது சரியான நேரத்திலானதாகும். உலக மக்கள்தொகையில் ஏறத்தாழ 40% அமெரிக்க மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் சுமார் 37 டிரில்லியன் அமெரிக்க டொலர்களைக் கொண்டிருப்பதால், எமது கூட்டான வலிமை இங்குதான் இருக்கின்றது மற்றும் எங்கிருந்து நம் உத்வேகத்தையும்  உந்துதலையும் பெற முடியும் என நான் நம்புகின்றேன்.

முன்னாள் சிலோன் (இலங்கை) பிரதமர் மற்றும் வெளிவிவகார அமைச்சர் கௌரவ டி.எஸ். சேனாநாயக்க அவர்களினால் தலைமை தாங்கப்பட்ட இலங்கையின் கொழும்பில் நடைபெற்ற வெளிநாட்டு விவகாரங்களுக்கான பொதுநலவாய மாநாட்டில், 1951ஆம் ஆண்டு ஜூலை 01ஆந் திகதி ஏழு ஸ்தாபக உறுப்பினர்களால் (அவுஸ்திரேலியா, பிரித்தரியா, கனடா,  சிலோன் (இலங்கை), இந்தியா, நியூசிலாந்து மற்றும் பாகிஸ்தான்) கொழும்புத் திட்டம் உருவாக்கப்பட்டதுடன், இப்போது 27 உறுப்பினர்களை உள்ளடக்கியுள்ளது.

இன்றும் நாளையும் எமது கலந்துரையாடல்கள் கொவிட்டுக்குப் பிந்தைய காலத்தில் கொழும்புத் திட்டத்தின் அபிவிருத்தி ஒத்துழைப்புப் பாதையை வடிவமைப்பதில் முக்கியமாகும். இந்த ஆலோசனைக் குழுக் கூட்டம், எமது கூட்டு நலனுக்காக முறையான மற்றும் பயனுள்ள திட்டங்களை செயற்படுத்துவதற்காக அறிவினைப் பகிர்தல், கண்டுபிடிப்பு  மற்றும் ஒத்துழைப்பு ஆகியவற்றுக்கு மிகவும் பயனுள்ள தளமாக செயற்படும் என இலங்கை நம்பிக்கை கொண்டுள்ளது.

அடுத்த இரண்டு ஆண்டுகளில், கொழும்புத் திட்டத்திற்குள், நிலையான பசுமை நகரங்களை உருவாக்குதல் மற்றும்  பசுமையான இடங்களை அதிகரித்தல்; எனும் தலைப்பில், அதி மேதகு ஜனாதிபதி கோட்டாபய ராஜபக்ஷ அவர்களின் ‘பசுமை மற்றும் ஸ்மார்ட்’ நகரங்கள் பற்றிய எமது அரசாங்கத்தின் தொலைநோக்கு பார்வையான ‘நாட்டைக் கட்டியெழுப்பும் செழிப்பான பார்வை’யில் இலங்கை தலைமை வகிக்க முன்வருகின்றது.

கோவிட்-19 எதிர்பாராத பல சவால்களை அறிமுகப்படுத்தியுள்ளது. தொற்றுநோயால் பல வழிகளில் பாதிக்கப்படுகின்ற எமது சக உறுப்பு நாடுகள் மற்றும் உலகெங்கிலும் உள்ள கோடிக்கணக்கான மக்களுக்கு எமது எண்ணங்களும் பிரார்த்தனைகளும் உரித்தாகட்டும். தொற்றுநோய் மற்றும் அதன் பரவலான தாக்கத்தை எதிர்த்துப் போராடுவதற்கான அயராத முயற்சிகளுக்கு எமது சக உறுப்பு நாடுகள் பாராட்டப்பட வேண்டும். உலகின் ஒரு மூலையில் – எவ்வளவு சிறியதாக இருந்தாலும் அல்லது முக்கியமற்றதாகத் தோன்றினாலும் – உலகின் ஏனைய பகுதிகளுக்கு உலகளாவிய ரீதியில் ஒன்றோடொன்று இணைந்திருப்பது விருத்தியடையும் விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் என்பதை உறுதி செய்துள்ளது. தொற்றுநோய் எமக்கு கற்றுக்கொடுத்த ஏதாவது இருந்தால், அது நாம் ஒன்றாக இருக்க வேண்டும், தொற்றுநோயை சமாளிக்க நாம் உலகளாவிய ரீதியாக சமூகமாக ஒன்றிணைய வேண்டும் என்பதாகும். எனவே, சர்வதேச ஒத்துழைப்பு, முன்னெப்போதையும் விட இன்று மிகவும் முக்கியமானது, இந்த சூழலில், கொழும்புத் திட்டம் முக்கிய பங்கு வகிக்க வேண்டும். தொற்றுநோய்க்குப் பிந்தைய உலகின் சவால்களை நாம் எதிர்கொள்ளும்போது, சமூகப் பொருளாதார  அபிவிருத்தி, சுகாதாரம், கல்வி, உட்கட்டமைப்பு மற்றும் மனித வளங்கள் ஆகிய துறைகளில் எமது நிறுவனத்தின் பணி மற்றும் அனுபவம் வலிமைக்கு ஆதாரமாக இருக்கும். புதிய மற்றும் சவாலான உலகளாவிய சூழலில் சமூகப் பொருளாதார அபிவிருத்தியை நோக்கி வேலை செய்வதற்கான புதிய வழிகளுக்கு நாம் ஒன்றாக ஒத்துழைக்க வேண்டும்.

எமது அமைப்பின் காரணத்தின் வெற்றி அனைத்து உறுப்பு நாடுகளினதும் அர்ப்பணிப்பு, பங்களிப்பு மற்றும் அர்த்தமுள்ள செயலைப் பொறுத்தது. ஆனால் நாடுகளில் உள்ள சவால்கள் மற்றும் தனிப்பட்ட யதார்த்தங்கள் அவற்றின் பங்களிப்பை முழு அளவில் தடுக்கலாம். இது அதன் முன்முயற்சிகள் மற்றும் திட்டங்களுக்கு நிதி மற்றும் ஏனைய ஆதாரங்களைப் பெறுவதில் நிறுவனத்திற்கு சவாலாக உள்ளது. இந்தத் தடையானது, அதன் உறுப்பினர்களுக்கு சிறந்த ஆற்றலை வழங்குவதில் இருந்தும் நிறுவனத்திற்கு இடையூறு விளைவித்ததாக இலங்கை கவலை கொண்டுள்ளது. அபிவிருத்தியடைந்த உறுப்பு நாடுகள், கொழும்புத் திட்டத்திற்கான தமது மதிப்புமிக்க ஆதரவை தொடர்ந்தும் வழங்கி, அபிவிருத்தியடைந்து உறுப்பு நாடுகளுக்கான அர்த்தமுள்ள திட்டங்களை நிலைநிறுத்தி மேலும் மேம்படுத்துவதற்காக,  அனைவருக்கும் பகிரப்பட்ட செழிப்பை உறுதி செய்யுமாறு கேட்டுக்கொள்கின்றோம்.

இந்த சவாலான காலங்களில் நாம் செல்லும்போது முழுமையாக செயற்படும் செயலகமும் மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது. செயலகத்திற்கும் உறுப்பு நாடுகளுக்கும் இடையிலான பரஸ்பர ஒத்துழைப்பு முக்கியமானது. தொற்றுநோய் எம் அனைவரையும் பாதித்தது, யாரையும் விட்டுவைக்கவில்லை. எமது சர்வதேச நண்பர்கள் மற்றும் பங்காளிகளின் உதவியுடன் வலுவான தடுப்பூசி இயக்கத்தை செயற்படுத்த முடிந்ததில் இலங்கை மகிழ்ச்சியடைகின்றது.  உங்களில் பலர் உங்கள் கடமைகளைச் செய்யத் திரும்பிச் சென்றதில் நாங்கள் மகிழ்ச்சியடைகின்றோம்.

நீடித்த பசுமை நகரங்கள்: பசுமை இடைவெளிகளை அதிகரித்தல் என்ற ஒரு தலைப்பு குறித்து உரையாற்ற என்னை அனுமதிக்கவும், அது குறித்து காலையில் எமது நாட்டின் தலைப்புப் பத்திரத்தை முன்வைக்கும்போது விரிவாக  கலந்துரையாடப்படும்.

பசுமை இடங்களை அதிகரிப்பது உண்மையில் நகரங்களில் பசுமையை அதிகரிக்கவும், பசுமை நகரங்களை  உருவாக்கவும் மற்றும் சந்ததியினருக்கான அவற்றின் நிலைத்தன்மையை வலுப்படுத்தவும் பங்களிக்கின்றது. 14ஆம் நூற்றாண்டின் தென்கிழக்கு ஆசிய நகரங்களில் இலங்கைப் படைப்பாற்றலால் ஈர்க்கப்பட்ட நிலப்பரப்பு மாற்றங்கள் போன்ற எமது கடந்த காலத்திற்குரிய தனித்துவங்களை எமது நாட்டின் தலைப்புப் பத்திரம் பகிர்ந்து கொள்ளும் என நான் நம்புகின்றேன்.

ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் கூற்றுப்படி, உலக வரலாற்றில் முதன்முறையாக, உலகளாவிய நகர்ப்புற மக்கள் 2007 இல் கிராமப்புற மக்கள்தொகையை விஞ்சினார்கள். நகரமயமாக்கல், அல்லது மக்கள் நகரங்கள் மற்றும் பெருநகரங்களுக்கு இடம்பெயர்வதானது கடந்த 200 ஆண்டுகளில் நடந்த நிகழ்வு. மனிதகுல வரலாற்றின் சிறந்த பகுதிக்கு, மக்கள் குறைந்த மக்கள் தொகை கொண்ட கிராமப்புறங்களில் வாழ்ந்தனர். 2050 களில் உலக மக்கள் தொகை 9.8 பில்லியனாக அதிகரிக்கும் என்றும், அந்த மக்கள்தொகையில் மூன்றில்  இரண்டு பங்கு, அதாவது 7 பில்லியன் மக்கள் நகர்ப்புறங்களில் வாழ்வார்கள் என்றும் கணிக்கப்பட்டுள்ளது.

இந்தப் பிரச்சினை மற்றும் உலகளாவிய அபிவிருத்தி முயற்சிகளுடனான அதன் இணைப்பு, ஐக்கிய நாடுகள் உள்ளடக்கிய, பாதுகாப்பான, நெகிழக்கூடிய மற்றும் நிலையான நகரங்களை உருவாக்குதல் என்ற 2030 நிலையான  அபிவிருத்தி இலக்கு 11 இன் தனித்துவமான இலக்கை உருவாக்கியது.

உலகளாவிய மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் நகர்ப்புறங்கள் 70 சதவிகிதத்திற்கு பங்களிப்பு செய்கின்றன. உலகளாவிய கார்பன் உமிழ்வில் சுமார் 70 சதவிகிதம், காற்று மாசுபாடு மோசமடைதல் மற்றும் 60 சதவிகித வளப் பயன்பாடு ஆகியவற்றிற்கும் அவை காரணமாகின்றன, ஏனெனில் நகர்ப்புற மக்கள் பெருகிவரும் உட்கட்டமைப்பு மற்றும்  பொது சேவைகள் மற்றும் வரையறுக்கப்பட்ட வளங்கள் மீது அழுத்தம் கொடுக்கின்றனர். விரைவான மற்றும் திட்டமிடப்படாத நகரமயமாக்கலும் சுற்றுச்சூழலின் சீரழிவுக்கு வழிவகுப்பதுடன், பசுமையான இடங்களை சுருக்குகின்றது.

சுற்றுச்சூழல், சுகாதாரம் மற்றும் மக்கள்தொகையின் எதிர்மறையான விளைவுகளுக்கு உடனடியான நடவடிக்கைகள் அவசியமாவதுடன், இயற்கை அணுகலை ஊக்குவிப்பதற்கும், மாசுபாட்டைக் குறைப்பதற்கும், தீவிரமான  வானிலை நிலைகளைத் தணிப்பதற்கும், நிலையான வாழ்க்கை முறைகளை மேம்படுத்துவதற்கும் புதுமையான அணுகுமுறைகள் கோரப்படுகின்றன. தொற்றுநோய் அடர்த்தியான நகர்ப்புறங்களில் சூழ்நிலையின் ஈர்ப்பை அதிகரித்துள்ளதுடன், இயற்கை மற்றும் திறந்தவெளிகளுக்கான அணுகலின் முக்கியத்துவத்தை வீட்டிற்கு கொண்டு சென்றது.

விரைவான நகரமயமாக்கலுடன் சண்டையிடுவது உலகளாவிய தேவையாக இருந்தாலும், அதன் விளைவுகளின் தீவிரம் அபிவிருத்தியடைந்து வரும் நாடுகள் மற்றும் ஏழை நாடுகளின் மீது அதிக தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவதுடன், அவை தொடர்ந்தும் தொழில்நுட்பப் பிடியில் உள்ளனர். நிலையான நகரங்களை உருவாக்குவது முதலீட்டிற்கு அழைப்பு விடுக்கின்றது. எனவே, இந்த நாடுகளுக்கு திறன் அபிவிருத்தியை மேம்படுத்தவும், பசுமைத் தொழில்நுட்பம், எரிசக்தி மற்றும் உட்கட்டமைப்பை அணுகவும், வீட்டுவசதி, மின்சாரம், நீர், கழிவு மீள்சுழற்சி மற்றும் பொதுப் போக்குவரத்து  போன்ற நிலையான மற்றும் நம்பகமான பொதுச் சேவைகளை வடிவமைக்கவும் மேம்படுத்தவும் ஆதரவு மற்றும் வளங்கள் தேவை.

இலங்கையின் முன்னணி உலகளாவிய சுற்றுச்சூழல் ஆர்வலர் பேராசிரியர் ரணில் சேனாநாயக்க, பசுமை சூழல் காலநிலை கலந்துரையாடலில் ஒரு முன்னுதாரண மாற்றத்தை முன்மொழிகின்றார். நகர்ப்புறத் துறையே நாம் சுவாசிக்கும் காற்றின் உண்மையான நிலை என்பது அவருடைய கணிப்பாகும். கார், பஸ், ரயில், விமானம், தொழிற்சாலை அல்லது ஜெனரேட்டரில் பற்றவைக்கும் ஒவ்வொரு முறையும் ஒட்சிசன் எரிகின்றது. ஒட்சிசனின் மறு அறிமுகம் எமது  கிராமப்புற பசுமைப் பகுதிகளால் செய்யப்படுகின்றது. இதனால் எமது கவனம் ஒட்சிசனிலும் இருக்க வேண்டும்.

காலநிலை குறித்து ஐ.நா. எச்சரிக்கை மணி அடிக்கும் போது, நேர்மறையான சுற்றுச்சூழல் பங்களிப்பையும் அர்ப்பணிப்பையும் காட்டிய நாடுகளை நாம் அங்கீகரிப்பது முக்கியம். நிதிக் கடன் அல்லது சிரமத்தை ஈடுசெய்ய ஒரு நேர்மறையான வருமான வடிவத்தில் அங்கீகாரம் தேவை. அவர்களின் பங்களிப்பு மற்றும் அர்ப்பணிப்புக்கு நன்றி,  நாம் உலகில் இன்னும் சுவாசிக்கின்றோம்.

இந்த வகையில், இளைஞர்களிடையே தலைமுறை மாற்றங்களின் இயக்கவியலின் போக்குகளை மனதில் வைத்துக்கொள்வது முக்கியம், அங்கு விரைவான தொழில்நுட்பக் கண்டுபிடிப்புக்கள் மூலம், முறைகள் புதுப்பிக்கப்பட்டு  குறுகிய காலத்திற்குள் மாற்றப்படுகின்றன.

எமது காலத்தின் சவால்களைச் சமாளிக்கவும், எமது பிராந்தியத்திற்கான சமூக மற்றும் பொருளாதார  செழிப்பைப் பெறவும் முயற்சிக்கும் அதே வேளையில் அமைப்பு வளர உதவுவதில் நாங்கள் உறுதியாக இருக்கின்றோம்.

உங்கள் அனைவருக்கும் இரண்டு நாட்கள் பயனுள்ள விவாதம் மற்றும் கலந்துரையாடல் இடம்பெற வாழ்த்துகின் றேன்.

நன்றி!